Derler Derler Hikayesi

16/08/

Sandalcının birinin ünü tüm İstanbul'a "Çapkın" diye yayılır.. İşinde gücünde ekmeğinin peşindedir sandalcı.

Eeee!.. Söylenti o ki, sandalına binen hiçbir kadının elinden kurtulma şansı yoktur.

Bunu duyan zamanın biraz da feministi, dişli bir kadın:

— Olur mu canım öyle şey. Ben bindiğim gibi inerim. der.

O hırsla gider bulur sandalı ve biner:

— Çek Göksu'ya! der.

Çekmeye başlar sandalcı, kürekleri..

Kadın da sandalcıyı incelemeye alır tabii..

Sandalcı kadına hiç bakmadan kürek çekerken, kendi kendine de mırıldanıyormuş..

— Derler, derler, derler!

Bir, üç, beş.. Kadın dayanamamış:

— Ne derler be adam? Ne derler?

Sandalcı kadına bakmış, bıyığını burmuş ve gülmüş:

— Valla güzelim, sen bu kayığa bindin ya! Vermesen de, verdi derler!

(Önyargıların dedikoduyla buluştuğu ortamlarda insanların düşüncelerinin ne olabileceğini anlatan kıssada hissedir.)

Affınıza sığınarak bu fıkrayı yazmak istedim. Derler efendim derler.

Yapmasanda yaptı derler

Ulaşamadıkları ciğere mundar derler

Konuşursun "sus bi artık" derler

Bu gız bu oğlana yanmış derler

Bi yerden sonra acıtmaz derler

Gözünün üstünde kaşın var derler..

Konuşursun sözüne dikkat et derler

Çok hızlı yaşarsın, yavaş git derler

Yavaş yaşarsın, ölü gibisin derler

Gülersin, ne gülüyor bu deli gibi derler

Ağlarsın, bunalım derler

Susar dinlersin, dilini mi yuttun derler

Çalışırsın, amele derler

Yatarsın, beleşçi derler

Hakemi ayarladı, şike yaptı derler

Teşvik pirimi verdi, topcuyu ayarladı derler

Daha olmadı, takımı satın aldı derler

Kısacası derler de derler

İnsanı candan ederler sonra anlarsın ki gelmiyor artık geriye geçen günler.

Ona buna kulak vermeye bir son verin önünüze bakın beyler

Ayrıntılı bilgi için

Tarih 7 Eylül Cumartesi, yer Zigetvar Kalesi önü. Uzun süren kuşatmada Kanuni Sultan Süleyman bir süredir devam eden göğüs ağrılarına yenik düşmüş ve vefat etmiştir. Kuşatma devam etmektedir ve Yeniçeri'nin bu durumu bilmemesi gerekmektedir. Sokollu Mehmet Paşa duruma el koyar ve cenazenin bir süre daha yaşıyormuş gibi görünmesi için tahnit işlemlerini gizlice başlatır.

Zigetvar zaferinden sonra 12 Kasım tarihinde ordu Dersaadet’ e (İstanbul) dönüşe geçer. Kanuni’nin vefat ettiği hala bilinmemektedir. Sokollu dehasını konuşturmuş, cenazeyi mumyalatmış, nerdeyse 1 ay yaşıyor gibi göstermiştir Muhteşem Süleyman’ı. Acı gerçeği sadece Katip Ferudun ve Baş İmrahor Ferhad bilmektedir. Tahnit işlemini yapan doktor dahil olmak üzere cenaze başında dua okuyan müezzinler bile Ferhad tarafından ortadan kaldırılmıştır. Artık II. Selim zamanıdır. Ama derler ki; gelen gideni aratır Ferhad’ın hikayesi böyle başlar.

Daha sonra yolu kendisi gibi devşirme olan Tabansız Ali ile sık sık kesişecektir. Ferhad Kanuni ile başlayıp, II. Selim’e ve III. Murad’a hizmet edecek, daha çok hocası, babası gibi bildiği Sokollu’ya sadık kalacaktır. Hayatı boyunca saray entrikalarını görecek, özellikle Sokollu ile Koca Sinan'ın çekişmelerine tanık olacak, Dersaadet diye bilinen ve devrinin sonuna doğru Darülfesad’a dönen İstanbul’u anlatacaktır gözleri.

Al-i Osmanlı ulu bir ağaçtır, meyveye bakılmamalıdır. Asıl mesele ağacın kurumadan sonsuza dek yaşamasıdır. Paşalara düşen görev ağacı korumaktır. Ama ya ağaca kurt düşer de içten içe çürürse

Her ne kadar tarihi gerçekler çevresinde dönse de aslında bir Osmanlı masalını anlatır Erk Acarer’in kitabı. Akıcı dili zaman zaman güldürür zaman zaman ağlatır okuyanı. Sizi alır götürür o devire Heyecanı, mutluluğu, aşkı, nefreti, görev sorumluluklarını, entrikaları, politikayı anlatmaz, adeta yaşatır. Bir solukta okursunuz. yılında DARÜLFESAD adıyla çıkan kitap, yılında OSMANLI MASALI olarak yeniden basılmıştır.